ලංකාවේ අලුත්ම වෙඩ්න් කලාව

විවාහය කියන්නේ ඇත්තටම කෙනෙකුගේ ජීවිතයේ බොහොම වැදගත් අවස්ථාවක්. පරම්පරා ගාණක් තිස්සේ ආරක්ෂා වුණු චාරිත්‍රයක් විදිහට අපේ මුතුන් මිත්තන්ගේ සිරිත් විරිත් රැකගෙන ඉදිරියට ගෙනියන, උසාවි ගිහින් නඩු කියා ගෙන මිසක් වෙන් කරන්න බැරි නීතිමය බැඳීමක් විවාහය කියලා හඳුන්වනවා. තමන් පතාගෙන ආපු කෙනාව හරි, පතාගෙන ආවා කියලා හිතන්න පුළුවන් කෙනෙක්ව හරි ලං කර ගන්න ලැබුණාම තමයි බොහෝ දෙනා විවාහයක් කර ගන්න පෙළඹෙන්නේ.

කොහොම වුණත් අපේ මුතුන් මිත්තන්ට නම් විවාහය කියන්නේ අදහස් අතින් ගැළපෙන දෙන්නෙක් අතර ඇති වන සමාජ ආධ්‍යාත්මික බැඳීම්වලටත් එහා ගිය දෙයක්. කෙනෙක් ජීවත් වෙන එකේ ප්‍රධානම අරමුණ පවා විවාහය විදිහටයි ඔවුන් සැලකුවේ. ජීවිතයේ කරන අනිත් හැම දෙයක්ම විවාහයට යටත් කියලා ඔවුන් හිතුවේ ඒ නිසා වෙන්න ඇති. ඉතින් තරුණ වයසට පත් වුණාම විවාහයක් කර ගන්න එක ප්‍රධානම කටයුත්ත කියලා ඔවුන් එකහෙලාම කියා සිටිනවා. තරුණ වයසේ ඉන්න කෙනෙක් වෘත්තීය ජීවිතය වෙනුවෙන් හරි, උසස් අධ්‍යාපනය වෙනුවෙන් හරි විවාහය කල් දාන එක එයාලට රුස්සන්නේම නැහැ.

මේක වැඩියෙන්ම බලපාන්නේ ගැහැණු ළමයින්ට තමයි. උපාධියක් හරි, රැකියාවේ උසස් වීමක් හරි අරගෙන ආව ගමන් අහන්න ලැබෙන්නේ මේ වගේ දෙයක්: බොහොම හොඳයි, ඉතින් දැන් කසාද බඳින්න ඉන්නේ කවද්ද දුවේ? ඉතින් තරුණ වයසේ විවාහ නොවී හරි, පෙම් සම්බන්ධයක් නැතිව හරි ඉන්න එක ලංකාවේදී නම් එච්චර ලේසි වැඩක් නෙවෙයි. යන යන තැන කපුකම් කරන අය, යෝජනා ගේන අය පිරිලා. පෙරැත්ත කරලා බැරි තැන ඇනුම් පදයක් හරි කියලා කසාදයක් කරවන්න තමයි වැඩි දෙනා බලාගෙන ඉන්නේ. ඒ නිසාම කිසිදාක විවාහ මංගලෝත්සවයකට සහභාගී වී නොමැති කෙනෙක් ලංකාවේ නැති තරම්. 

අතීත විවාහ මංගලෝත්සව කෙසේ වෙතත්, වර්තමානයේ නම් මෙම උත්සව පැවැත්වීමේ අරමුණ විවාහ වීමම ද කියලා සැක හිතෙන තරමටම මේවාට විවිධාකාරයේ අලුත් අංග එකතු වී තිබෙනවා. අනික් අතට, අද කවුද ‘බඳින ජෝඩුවට’ සුබ පතන්න මගුල් ගෙදරක යන්නෙ? සමහරු නම් යන්නෙ බඩ පැලෙන තරමට කන බලාපොරොත්තුවෙන්. වයසක ඇන්ටිලා, තරුණ අක්කලා යන්නෙ තමන්ගෙ ලස්සන සාරි, තදටම මේක්-අප් කළ මූණු පෙන්නන බලාපොරොත්තුවෙන්.ඒ වගේම තරුණවියේ ඉන්න ගොඩක් ගැහැණු ළමයි වෙඩ්න් වලට යන්නේ තමන්ගේ වෙඩින් එකට ඇඩිවයිස් ගන්න. අයියලා යන්නෙ ඒ ලස්සන අක්කලාව,නංගිලව බලන්න බලන්න. එහෙම නැත්නම් අලුත් එකකට ටෝක් කරන්න. බහුතරයක් අංකල්ලා නම් මගුල් ගෙවල්වල යන්නෙ වෙරි වෙන්න.

මේ ට්‍රෙන්ඩ් එකටම මෑතකාලීනව එක්වූ නවතම විලාසිතාවක් තමයි ප්‍රී වෙඩින් ෂූට්’ එක. දෙදෙනෙක් ඉතා ඉක්මනින් විවාහ වීමට බලාපොරොත්තු වන බවට ලැබෙන පළමු ‘හින්ට්’ එක තමයි මේ ප්‍රී ෂූට් එක. විච්චූර්ණ ඇඳුම් ඇඳලා ඉන්ඩිපෙන්ඩන්ස් ආකේඩ් එකේ, ගාලු කො‍ටුවේ, නිදහස් චතුරස්‍රය අවට, එහෙමත් නැත්නම් දියත උයනෙ, එහෙමත් නැත්නම් රටට දායදයක් වූ පූජනීය ස්ථානයක ඉඳන් එක එක විකාර ඉරියව් වලට ඇඹරිලා, ලයිට් කණු බදාගෙන, ඒත් නැත්නම් මල් ගස් වටේ දුවන ගමන්, ගත් ෆොටෝස් එහෙම ෆේස්බුක් ප්‍රෝෆයිල් එකට අප්ලෝඩ් කරලා නම්, ඔන්න වෙඩින් එකක් අත ළඟ යන්න දැනුම් දීමේ අලුත්ම කලාව එහෙම නැත්නම් හින්ට් එක තමයි මේ කාලේ විවාහ වෙන්න ඉන්න කපල් අතර පේමස්ම ට්‍රෙන්ඩ් එක. ඒ නිසාම විවාහය දවසට වියදමට ඉතුරුකරගත් ඩවුරියෙන් බාගෙට බාගයක්ම වගේ මේ ප්‍රී ෂූට් එකට යට කරන්න ,මිතුරන් අතර ගැම්මක් හදාගන්න වගේම මුහුණපොතේ අලුත් අලුත් සිටුවේෂන්වලට පොටොස් හිට් කරන්න තාරුණ්‍ය නොගන්නා උත්සහයක් නැති තරම්.

මෙහෙම ප්‍රි වෙඩින් ෂූට් කරාට තියෙන ලොකුම ප්‍රශ්නෙ තමයි ප්‍රී ෂූට් එකෙන් තමන්ගේ වත්කම, ආදරය වගේම වෙඩින් එක අත ළඟ බව අන්‍යන්ට හඟවන බොහෝ කපල් ප්‍රී ෂූට් එකෙන් පසුව එළබෙන විවාහ දිනයට ද ප්‍රථමව තමන්ගේ සබදතාවයන්ට නොවටිනාකමක් එක්කරමින් වෙන්වෙන්නට යත්න දැරීම, මිතුරන් අතර සමාජය අතර කොච්චර පේමස් වෙන්න උත්සහ දැරුවත් ආකල්පවලින්,හැගීම්වලින් තමන්ගේ ආදරය එහෙම නැත්නම් විවාහට තෝරාගත් තරුණයා හෝ තරුණිය නිවැරදිව තේරුම් නොගන් තාක් මෙවැනි සෝබන,විච්චූරණ වැඩ වලින් කිසිදු යහපතක් නොවන බවට හොඳම නිදර්ශනයයි. අන්‍යයන්ගේ අවධානය දිනාගැනීමට, තමා සතු සමාජ තත්තවයන් පෙන්වන්නට වැනි පටු ආකල්පයන්ගෙන් තොරව තමන්ගේ විවාහයට නිසි වටිනාකමක් ලබාදෙමින් යහපත් සිතුවිල්ලෙන් මතකයන් අතරට නොමැකෙන මතකයක් ලෙස විවාහයට අර්ථයක් ලබාගන්නේ නම් ප්‍රී ෂූට් එකකක් ගත්තාට ද වරදක් නැත.